Feels like spring!
Blijf op de hoogte en volg Ilse
28 Januari 2014 | Canada, Calgary
Het nieuwe jaar is al weer vol in gang, dus tijd voor een nieuwe update.
De laatste week van de Kerstvakantie was goed volgepland. Samen met Aude en Janneke ben ik naar Zoo Lights geweest, dat hield in dat de hele dierentuin in Calgary volgehangen was met lampjes in alle soorten en maten. Er was zelfs een indrukwekkende lichtjesshow met muziek, nouja indrukwekkend, het was vooral lachwekkend. Het was die dag wel een beetje koud, dus zelfs de dieren hielden het die avond voor gezien (we hebben zelfs geen pinguin gezien). Na afloop maar de eerste de best Tim Hortons (goedkope versie van de Starbucks) ingelopen om warme chocolademelk te drinken! En toen was het alweer Oudjaarsavond, wel gek om om 4u ’s middags al alle nieuwjaarswensen te ontvangen uit Nederland ;) ’s Avonds genoten van een heerlijk diner bij Anja en Jonas thuis, samen met Janneke en Susan. We hadden kalkoen uit de oven, lekker! De kalkoen was wel erg groot, Jonas en Anja hebben nog wel zo’n twee weken kunnen nagenieten van deze maaltijd. Na het eten zijn we vertrokken naar het nieuwjaarsfeestje van mijn begeleidster. Daar zijn we het nieuwe jaar in gegaan met oliebollen, appelfloppen en zelfs poffertjes.
De volgende dag stond er een hike op de planning, dus veel uitslapen zat er helaas niet in. We gingen die dag naar Prairie Mountain voor een trip van bijna 8km. Het begin was al meteen goed, we moesten met handen en voeten de rotsen met sneeuw beklimmen. Gelukkig werd het daarna wel iets minder steil, al waren de spieren in mijn kuiten de volgende dag toch wel goed aanwezig. Het uitzicht op de top van de berg was echt super, aan de ene kant konden we de Calgary zien liggen en aan de andere kant zagen we de Rocky Mountains. De terugweg verliep soepel, er waren genoeg stukken die we glijdend op onze kont konden doen.
De dag erop zijn Janneke, Aude en ik vertrokken voor een weekendje in Banff (dorpje in de Rockies). Twee dagen zijn we gaan skiën, een keer in Norquay en de andere keer in Sunshine. In het begin was het wel even eng om weer op de latten te staan, maar uiteindelijk had ik de slag wel weer te pakken. Naast het skiën zijn we ook een dag gaan snowshoen naar Sundance Canyon, op een trail langs de rivier en door de bossen. Op de plek van de ‘canyon’ aangekomen, bleek er alleen maar hutje met wat bankjes en een wc te zijn, was dat even tegenvaller. Gelukkig maar dat we nog een paar honderd meter zijn doorgelopen, want daar verscholen lag wel de echte canyon, ook weer heel mooi om te zien. Het hotel waar we die nachten verbleven had een hot pool en daar moesten we wel gebruik van maken. Mijn bikini was ik vergeten (wie denkt er nou aan om een bikini mee te nemen als je gaat skiën!), dus maar de eerste de beste winkel ingelopen om goedkope en afschuwelijke bikini te kopen. Daar gingen we dan, eindelijk naar de hot pool naar een vermoeiende dag in de bergen. Het was wel even een tegenvaller dat het water zo heet was dat ik het nog geen vijf minuten heb volgehouden. Het heette dus niet voor niks een hot pool…
De vakantie was weer over, dus ik moest weer aan het werk. Maandag tot en met woensdag stonden er weer bedrijfsbezoeken op de planning, ’s ochtends en ’s avonds moesten Laura en ik bij de melkingen zijn voor de inspecties op Mortellaro. Voor de vakantie had ik training gehad, dus deze keer mocht ik in mijn eentje de helft van de melkingen doen. Erg gezellig was het om bij de meeste bedrijven even op de koffie of zelfs ontbijt te komen. De sneeuwval rond Red Der was veel heftiger geweest als in Calgary. De hoeveelheid die er op dat moment lag was wat ze normaal over een hele winter verdeeld krijgen. Veel boeren hadden dus een dagtaak aan het schoonvegen van daken en opritten. Bij verschillende boeren in de buurt waren zelfs daken van schuren en stallen ingestort.
Dat weekend uit eten geweest en drankjes gedaan in de pub, erg gezellig! Zaterdag ben ik met een aantal exchange studenten naar de Zoo geweest. Deze keer was het overdag en met iets betere temperaturen, dus eindelijk de dieren kunnen zien. Alleen de beer hield zich verscholen, die was bezig met een winterslaap. Daarna nog een rondje gedaan in Chinatown en nog wat gedronken. Die dag was het weer echt heel gek (zoals op veel andere dagen). De ochtend begon grijs met zo’n -15 graden. Rond de middag scheen het zonnetje was de temperatuur zelfs boven nul. ’s Middags werd het opeens donker en begon het te regenen. De eerste keer dat ik regen zag in Canada, tot dusver was het alleen maar sneeuw. Na een uurtje ging de regen over in sneeuw, waarna de zon weer tevoorschijn kwam.
Zondag samen met Janneke naar de oval geweest om het olympische ijs even te testen. Dat was de eerste keer dat ik op noren stond. Ik moet wel zeggen dat dat heel anders schaatst als op mijn antieke botte kunstschaatsen. Na het eerste oefenrondje met rekje had ik genoeg vertrouwen om de strijd met het ijs in mijn eentje aan te gaan, dat ging toch eigenlijk best goed.
De week erop veel op de uni aan het werk geweest en dus eindelijk wat tijd voor mijn eigen onderzoek, dat zal gaan over de effectiviteit van het scoren van Mortellaro in de melkstal en de link tussen de locomotie score van koeien en Mortellaro. Wat wel apart is, is dat de gang waar ik mijn werkplek heb tussen de medische kliniek van de universiteit en de spoedeisende hulp van het ziekenhuis ligt. Als ik naar mijn office loop kom ik dan ook langs alle wachtkamers voor de medische kliniek. Mijn uitzicht vanuit mijn office is op het helikopterplatform voor de traumaheli en de hele dag door zijn er ambulances aan het rijden die mensen komen brengen of halen. Niet echt een heel vrolijk beeld… Die vrijdag afgereisd naar LaDuc om Robert, een PhD student, te helpen met het nemen van mestmonsters voor het testen op paratuberculose. We moesten die dag zo’n 300 koeien, kalveren, jongvee en stieren samplen, dus het was maar goed dat we met zes man sterk waren. Tussen de middag uitgenodigd voor een heerlijke lunch bij de boer, van oorsprong waren zij natuurlijk ook Nederlands.
Dat weekend vooral genoten van het uitzonderlijk mooie weer. Niks geen sneeuw of vorst, het zonnetje scheen volop en het was zo’n 12 graden! Ja, het kan alle kanten op hier in Canada. Dus maar een lekker lange wandeling gemaakt langs de rivier en zelfs wezen hardlopen. Zondagavond uitgenodigd voor een etentje met een aantal exchange studenten. Degene die voor het eten zorgde was zo gul met de uitnodigingen dat ze uiteindelijk voor zo’n 15-20 man moest koken!! Doordeweeks weer op de uni aan het werk geweest, nog naar de film geweest en verschillende dansen geleerd (salsa, merengue en swing) tijdens een aantal proeflessen.
Vrijdag ben ik met een huurauto naar Lethbridge gereden, zo’n twee uur rijden vanaf Calgary, voor een mini RFS excursie. Met weervoorspellingen van zon en 13 graden op vrijdag en zaterdag ging ik weer een lenteachtig weekend tegemoet. In Lethbridge zit een van de vele productielocaties van Hi-Pro Feeds, een van de grootste veevoederbedrijven in Canada. Zij leveren voeders voor varkens, kippen, melkvee en voornamelijk vleesvee. Toen ik daar binnen kwam lopen voelde ik me in een normale spijkerbroek en een colbertje wel een beetje overdressed, de eerste persoon die ik zag was namelijk geheel gekleed in cowboy stijl inclusief laarzen en hoed. Na een rondleiding door de fabriek heb ik nog even gekletst met nutritioniste Raylene die me uitleg heeft gegeven over de Canadese voederindustrie en haar baan als nutritionist. ’s Avonds was ik uitgenodigd bij familie Van der Kooij. Dirk, een van de zoons is melkvee specialist bij Hi Pro, dat weekend was hij toevallig bij zijn ouders en was ik ook welkom om langs te komen. Daar aangekomen kon ik meteen aanschuiven voor het avondeten. Daarna zijn we naar de pub zijn gegaan voor wat biertjes, een gezellige avond Zaterdagochtend heb ik een tour gehad over het melkveebedrijf van de ouders en vervolgens hebben we nog een kijkje genomen bij een feedlot met vleeskalveren. Alle dieren (in totaal zo’n 4500) werden buiten in grote pens van ongeveer 150-200 dieren gehouden. Erg leuk om te zien! Aangezien de weersvoorspellingen voor zondag erg slecht waren maar besloten om niet nog een nachtje te blijven, maar terug naar Calgary te rijden met nog een paar stops tussendoor. Allereerst in Fort MacLeod, een van de oudste dorpen in west Canada. Als je door de hoofdstraat heen loopt voel je je net in het wilde westen. Vervolgens ben ik doorgereden naar Head-Smashed-In Buffalo Jump, een werelderfgoedsite van UNESCO. Een museum over de cultuur van de indianen met in het speciaal hun jacht op buffalo’s voor voedselvoorziening. Zoals de naam al een beetje voorspeld kwam het er op neer dat ze een hele kudde buffalo’s opdreven zodat ze van een cliff te pletter vielen. Aangezien het erg rustig was in het museum kreeg ik een privérondleiding van indiaan Little Leaf, een van de nog 2-3% native indians in Canada. Hij vertelde heel erg enthousiast en vooral heel erg uitgebreid over zijn cultuur. Na de beruchte buffalo jump gezien te hebben werd het echt tijd weer terug naar Calgary te rijden. Dat heb ik gedaan via de cowboy trail, een weg door de heuvels die parallel loopt aan de Rocky Mountains. Super mooi, vooral met de zonsondergang! Zondag ben ik samen met Malene naar CrossIron Mall geweest. Dit is een heel groot outlet centrum met vooral een heel groot en mooi outdoor centre. In de winkel werd alles verkocht voor outdoor sporten met in het bijzonder vissen en jagen. De hele winkel stond dan ook vol met opgezette dieren, schedels en een groot aquarium/vijver. Voor wat vermaak tussen het winkelen door kon je zelfs je jachttalent nog even laten zien in een shoot range, helaas was dit talent bij mij niet zo groot.
Helaas is weekend nu weer voorbij, dus tijd om weer hard aan het werk te gaan!
Om maar even met een typisch Canadese uitspraak te eindigen met het antwoord op de vraag of ik me hier in Canada vermaak… You betcha
See you,
Ilse
De laatste week van de Kerstvakantie was goed volgepland. Samen met Aude en Janneke ben ik naar Zoo Lights geweest, dat hield in dat de hele dierentuin in Calgary volgehangen was met lampjes in alle soorten en maten. Er was zelfs een indrukwekkende lichtjesshow met muziek, nouja indrukwekkend, het was vooral lachwekkend. Het was die dag wel een beetje koud, dus zelfs de dieren hielden het die avond voor gezien (we hebben zelfs geen pinguin gezien). Na afloop maar de eerste de best Tim Hortons (goedkope versie van de Starbucks) ingelopen om warme chocolademelk te drinken! En toen was het alweer Oudjaarsavond, wel gek om om 4u ’s middags al alle nieuwjaarswensen te ontvangen uit Nederland ;) ’s Avonds genoten van een heerlijk diner bij Anja en Jonas thuis, samen met Janneke en Susan. We hadden kalkoen uit de oven, lekker! De kalkoen was wel erg groot, Jonas en Anja hebben nog wel zo’n twee weken kunnen nagenieten van deze maaltijd. Na het eten zijn we vertrokken naar het nieuwjaarsfeestje van mijn begeleidster. Daar zijn we het nieuwe jaar in gegaan met oliebollen, appelfloppen en zelfs poffertjes.
De volgende dag stond er een hike op de planning, dus veel uitslapen zat er helaas niet in. We gingen die dag naar Prairie Mountain voor een trip van bijna 8km. Het begin was al meteen goed, we moesten met handen en voeten de rotsen met sneeuw beklimmen. Gelukkig werd het daarna wel iets minder steil, al waren de spieren in mijn kuiten de volgende dag toch wel goed aanwezig. Het uitzicht op de top van de berg was echt super, aan de ene kant konden we de Calgary zien liggen en aan de andere kant zagen we de Rocky Mountains. De terugweg verliep soepel, er waren genoeg stukken die we glijdend op onze kont konden doen.
De dag erop zijn Janneke, Aude en ik vertrokken voor een weekendje in Banff (dorpje in de Rockies). Twee dagen zijn we gaan skiën, een keer in Norquay en de andere keer in Sunshine. In het begin was het wel even eng om weer op de latten te staan, maar uiteindelijk had ik de slag wel weer te pakken. Naast het skiën zijn we ook een dag gaan snowshoen naar Sundance Canyon, op een trail langs de rivier en door de bossen. Op de plek van de ‘canyon’ aangekomen, bleek er alleen maar hutje met wat bankjes en een wc te zijn, was dat even tegenvaller. Gelukkig maar dat we nog een paar honderd meter zijn doorgelopen, want daar verscholen lag wel de echte canyon, ook weer heel mooi om te zien. Het hotel waar we die nachten verbleven had een hot pool en daar moesten we wel gebruik van maken. Mijn bikini was ik vergeten (wie denkt er nou aan om een bikini mee te nemen als je gaat skiën!), dus maar de eerste de beste winkel ingelopen om goedkope en afschuwelijke bikini te kopen. Daar gingen we dan, eindelijk naar de hot pool naar een vermoeiende dag in de bergen. Het was wel even een tegenvaller dat het water zo heet was dat ik het nog geen vijf minuten heb volgehouden. Het heette dus niet voor niks een hot pool…
De vakantie was weer over, dus ik moest weer aan het werk. Maandag tot en met woensdag stonden er weer bedrijfsbezoeken op de planning, ’s ochtends en ’s avonds moesten Laura en ik bij de melkingen zijn voor de inspecties op Mortellaro. Voor de vakantie had ik training gehad, dus deze keer mocht ik in mijn eentje de helft van de melkingen doen. Erg gezellig was het om bij de meeste bedrijven even op de koffie of zelfs ontbijt te komen. De sneeuwval rond Red Der was veel heftiger geweest als in Calgary. De hoeveelheid die er op dat moment lag was wat ze normaal over een hele winter verdeeld krijgen. Veel boeren hadden dus een dagtaak aan het schoonvegen van daken en opritten. Bij verschillende boeren in de buurt waren zelfs daken van schuren en stallen ingestort.
Dat weekend uit eten geweest en drankjes gedaan in de pub, erg gezellig! Zaterdag ben ik met een aantal exchange studenten naar de Zoo geweest. Deze keer was het overdag en met iets betere temperaturen, dus eindelijk de dieren kunnen zien. Alleen de beer hield zich verscholen, die was bezig met een winterslaap. Daarna nog een rondje gedaan in Chinatown en nog wat gedronken. Die dag was het weer echt heel gek (zoals op veel andere dagen). De ochtend begon grijs met zo’n -15 graden. Rond de middag scheen het zonnetje was de temperatuur zelfs boven nul. ’s Middags werd het opeens donker en begon het te regenen. De eerste keer dat ik regen zag in Canada, tot dusver was het alleen maar sneeuw. Na een uurtje ging de regen over in sneeuw, waarna de zon weer tevoorschijn kwam.
Zondag samen met Janneke naar de oval geweest om het olympische ijs even te testen. Dat was de eerste keer dat ik op noren stond. Ik moet wel zeggen dat dat heel anders schaatst als op mijn antieke botte kunstschaatsen. Na het eerste oefenrondje met rekje had ik genoeg vertrouwen om de strijd met het ijs in mijn eentje aan te gaan, dat ging toch eigenlijk best goed.
De week erop veel op de uni aan het werk geweest en dus eindelijk wat tijd voor mijn eigen onderzoek, dat zal gaan over de effectiviteit van het scoren van Mortellaro in de melkstal en de link tussen de locomotie score van koeien en Mortellaro. Wat wel apart is, is dat de gang waar ik mijn werkplek heb tussen de medische kliniek van de universiteit en de spoedeisende hulp van het ziekenhuis ligt. Als ik naar mijn office loop kom ik dan ook langs alle wachtkamers voor de medische kliniek. Mijn uitzicht vanuit mijn office is op het helikopterplatform voor de traumaheli en de hele dag door zijn er ambulances aan het rijden die mensen komen brengen of halen. Niet echt een heel vrolijk beeld… Die vrijdag afgereisd naar LaDuc om Robert, een PhD student, te helpen met het nemen van mestmonsters voor het testen op paratuberculose. We moesten die dag zo’n 300 koeien, kalveren, jongvee en stieren samplen, dus het was maar goed dat we met zes man sterk waren. Tussen de middag uitgenodigd voor een heerlijke lunch bij de boer, van oorsprong waren zij natuurlijk ook Nederlands.
Dat weekend vooral genoten van het uitzonderlijk mooie weer. Niks geen sneeuw of vorst, het zonnetje scheen volop en het was zo’n 12 graden! Ja, het kan alle kanten op hier in Canada. Dus maar een lekker lange wandeling gemaakt langs de rivier en zelfs wezen hardlopen. Zondagavond uitgenodigd voor een etentje met een aantal exchange studenten. Degene die voor het eten zorgde was zo gul met de uitnodigingen dat ze uiteindelijk voor zo’n 15-20 man moest koken!! Doordeweeks weer op de uni aan het werk geweest, nog naar de film geweest en verschillende dansen geleerd (salsa, merengue en swing) tijdens een aantal proeflessen.
Vrijdag ben ik met een huurauto naar Lethbridge gereden, zo’n twee uur rijden vanaf Calgary, voor een mini RFS excursie. Met weervoorspellingen van zon en 13 graden op vrijdag en zaterdag ging ik weer een lenteachtig weekend tegemoet. In Lethbridge zit een van de vele productielocaties van Hi-Pro Feeds, een van de grootste veevoederbedrijven in Canada. Zij leveren voeders voor varkens, kippen, melkvee en voornamelijk vleesvee. Toen ik daar binnen kwam lopen voelde ik me in een normale spijkerbroek en een colbertje wel een beetje overdressed, de eerste persoon die ik zag was namelijk geheel gekleed in cowboy stijl inclusief laarzen en hoed. Na een rondleiding door de fabriek heb ik nog even gekletst met nutritioniste Raylene die me uitleg heeft gegeven over de Canadese voederindustrie en haar baan als nutritionist. ’s Avonds was ik uitgenodigd bij familie Van der Kooij. Dirk, een van de zoons is melkvee specialist bij Hi Pro, dat weekend was hij toevallig bij zijn ouders en was ik ook welkom om langs te komen. Daar aangekomen kon ik meteen aanschuiven voor het avondeten. Daarna zijn we naar de pub zijn gegaan voor wat biertjes, een gezellige avond Zaterdagochtend heb ik een tour gehad over het melkveebedrijf van de ouders en vervolgens hebben we nog een kijkje genomen bij een feedlot met vleeskalveren. Alle dieren (in totaal zo’n 4500) werden buiten in grote pens van ongeveer 150-200 dieren gehouden. Erg leuk om te zien! Aangezien de weersvoorspellingen voor zondag erg slecht waren maar besloten om niet nog een nachtje te blijven, maar terug naar Calgary te rijden met nog een paar stops tussendoor. Allereerst in Fort MacLeod, een van de oudste dorpen in west Canada. Als je door de hoofdstraat heen loopt voel je je net in het wilde westen. Vervolgens ben ik doorgereden naar Head-Smashed-In Buffalo Jump, een werelderfgoedsite van UNESCO. Een museum over de cultuur van de indianen met in het speciaal hun jacht op buffalo’s voor voedselvoorziening. Zoals de naam al een beetje voorspeld kwam het er op neer dat ze een hele kudde buffalo’s opdreven zodat ze van een cliff te pletter vielen. Aangezien het erg rustig was in het museum kreeg ik een privérondleiding van indiaan Little Leaf, een van de nog 2-3% native indians in Canada. Hij vertelde heel erg enthousiast en vooral heel erg uitgebreid over zijn cultuur. Na de beruchte buffalo jump gezien te hebben werd het echt tijd weer terug naar Calgary te rijden. Dat heb ik gedaan via de cowboy trail, een weg door de heuvels die parallel loopt aan de Rocky Mountains. Super mooi, vooral met de zonsondergang! Zondag ben ik samen met Malene naar CrossIron Mall geweest. Dit is een heel groot outlet centrum met vooral een heel groot en mooi outdoor centre. In de winkel werd alles verkocht voor outdoor sporten met in het bijzonder vissen en jagen. De hele winkel stond dan ook vol met opgezette dieren, schedels en een groot aquarium/vijver. Voor wat vermaak tussen het winkelen door kon je zelfs je jachttalent nog even laten zien in een shoot range, helaas was dit talent bij mij niet zo groot.
Helaas is weekend nu weer voorbij, dus tijd om weer hard aan het werk te gaan!
Om maar even met een typisch Canadese uitspraak te eindigen met het antwoord op de vraag of ik me hier in Canada vermaak… You betcha
See you,
Ilse
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
